Gerçekliği açıklamak, kurgunun birincil işlevi değildir. Bununla birlikte, kurgu bu özel yan etkiye sahip olabilir. Geçen Perşembe, Brezilya Devlet Başkanı Dilma Rousseff'in Brezilya senatosundaki bir oylamayla görevden alınması, uzun bir görevden alma sürecinin başlangıcı oldu. Tüm bunlar, ülkenin en büyük müteahhitlerinden bazıları (ve kampanya bağışçılarının) da dahil olmak üzere Brezilya siyasetinin tüm yelpazesini içeren geniş kapsamlı bir yolsuzluk skandalına karşı çıkıyor.

Aşağıdaki Brezilya kitapları, Amerikalıların Brezilya'yı büyük bir kurumsal kriz geçirirken daha iyi anlamalarına yardımcı olmakla kalmaz, aslında yardımcı olabilirler. Brezilya okuyucular, mevcut krizin ne tesadüfi ne de yerel olmadığını, ancak eski sorunların mevcut ana yayılmasını temsil ettiğini anlıyor.

Bu kitaplar henüz çevrilmediği için, belirli bir dereceye kadar benzer konuları kapsayan İngilizce olarak mevcut beş başlık da önereceğim.

Clara dos Anjos , Lima Barreto (c. 1922, 1948'de yayınlandı)

Bu roman, ilk başta bir 'siyah Germinal '(Yazarın daha 1905'te bir günlük girişinde ifade ettiği gibi), özellikle kölelik sonrası, erken cumhuriyetçi Brezilya bağlamında hoş bir anomalidir. Rio de Janeiro'nun eteklerinde yaşayan genç, karma ırklı bir kadın kahramanı, toplumunda her açıdan marjinal bir karakter. Ailesi tarafından beyaz küçük burjuvazi tarzında eğitilen genç Clara, bir beyaz olan Cassi Jones tarafından baştan çıkarılır ve terk edilir. düzenbaz— bir haydut için carioca tanımı.

Lima Barreto, Clara'yı kırılgan, şekilsiz bir karakter olarak tasvir eder, bu yüzden onun bireysel durumunu değil, o sırada sosyal ve cinsel tacize maruz kalan tüm siyah kadın sınıfını temsil eder. Siyahi bir adam olan Afonso Henriques de Lima Barreto (Rio de Janeiro, 1881) bir gazeteciydi ve edebiyat külliyatının tamamı şehir hayatını ve karakterlerini keskin bir şekilde gözlemlemesinden kaynaklanıyor. Eşleri tarafından istismara uğramış kadınların durumu, siyahların sosyal durumları ve akıl hastalarının yanı sıra, eserinde geliştirdiği temalardan biridir. Çalışmalarında, bir dereceye kadar kendisi gibi dışlanmış insanlar yaşıyor.

Lima Barreto'nun ele aldığı sorunlar bugün hala yaşıyor ve Brezilya toplumunun korkularını ve kırılmalarını besliyor - özellikle de Lima Barreto’nun yapıtlarının büyük ölçüde göz ardı edilmesinin bir parçası olan, yaygın olarak reddedilen ırkçılık. Kadın düşmanlığı da Brezilya'da ciddi bir sorundur ve özellikle bazı siyasi liderlerin ve yorumcuların Brezilya'da cumhurbaşkanı seçilen ilk kadın olan Dilma Rousseff'e atıfta bulunma biçiminde açıkça görülmektedir.

Kitabın ilk bölümü dergide yer aldı Edebiyat Dünyası Roman 1923 ile 1924 yılları arasında taksitli olarak ve sadece 1948'de kitap olarak yayınlandı. Orijinal el yazması kayıp ve sahip olduğumuz baskılar, seri .

Clara dos Anjos dır-dir Lima Barreto’nun külliyatında incelik gerektiren küçük bir çalışma olarak kabul edildi. Lima Barreto, edebiyat hayatının başlarında bu konu üzerinde çalışmaya başlamış olsa da, daha ilk romanı yayınlanmadan önce, şu anda okuduğumuz kitap muhtemelen onun son yorumu değil.

Lima Barreto, Şubat 1922'de Modern Sanat Haftası sırasında Sao Paulo'nun beyaz seçkinlerinden bir şair ve romancı olan Oswald de Andrade tarafından sunulan bir manifestoyla ilkeleri belirlenen modernist hareketi görecek kadar yaşamadı. Lima Barreto, o yıl 41 yaşında öldü, uzun yıllar alkolizmden sonra kalbi zayıfladı.

İngilizce olarak okuyun Policarpo Quaresma'nın Üzücü Sonu , Lima Barreto, çev. Mark Carlyon (Penguen Klasikleri)

* * * *

ursula le guin karanlığın sol eli

Onbeş Rachel de Queiroz (1930)

São Paulo ve Rio'dayken, modernist grup Avrupa avangardının yerel asimilasyonu için savaştı; Kuzeydoğudan gelen yazarlar, daha sonra 'bölgeselciler' adı altında yeniden bir araya gelerek Brezilya'nın arka bölgeleri için savaştılar.

Rachel de Queiroz yazdığında 19 yaşındaydı On beş. Başlık, memleketi Ceará'da şiddetli bir kuraklık yoğun iç göçü zorladığında '1915 yılı' anlamına geliyor. Roman iki paralel ve iç içe geçmiş olay örgüsüne sahiptir. Bir yandan Quixadá yakınlarındaki toprak sahibi bir aileden gelen genç bir öğretmen olan Conceição'nun hikayesi var. Fortaleza'da yaşıyor ve kuzeni Vicente ile flört ediyor. Vicente, entelektüel özlemleri olsa da, aile toprağına ve sığırlarına kişisel bakım yaparak, yaşamının erken dönemlerinde çiftçi olmayı seçiyor.

Sonra, işvereni sürüsünün açlıktan ölmesine izin vermeye karar verdiğinde işini kaybeden bir sığır bakıcısı olan Chico Bento'nun, yağmur olmadan bakımlarının yatırıma değmeyeceğini düşünerek hikayesine sahibiz. Yetersiz mal varlığını satar ve kendini 'çıkarır' (Brezilya'da kullanılan fiil vazgeçmek , elde edilen para çekenler , 'Evden çıkaranlar') ailesiyle - karısı, kız kardeşi ve en küçüğü Conceição ve Vicente’nin vaftiz çocuğu olan beş çocuğu. Erkeklerin lateks endüstrisinde çalışması gereken Amazonia'ya gidiyor, ancak zorlu yolculuk onu Fortaleza'ya ve oradan birçok talihsizliğin ardından São Paulo'ya götürecektir.

Eylem, duygusallığa yer bırakmadan, geçtiği ortam kadar ham bir dille kısa bölümler halinde anlatılıyor.

Kuraklık teması Brezilya'nın hayal gücünü hiçbir zaman terk etmedi ve hala arka bölgelerdekilerin hayatlarını rahatsız ediyor. Sorunun devam etmesi, kuşakları orijinal eyaletlerinden diğer bölgelere, özellikle Güneydoğu'ya ve daha özel olarak Rio ve São Paulo'ya zorladı. Kitlesel iç göç hiçbir zaman iyi emilmedi ve Kuzeydoğu'dan gelen insanların muazzam birliği, bugüne kadar eşitsizlikle işaretlenmiş olan şehir merkezlerinin şişmesine yardımcı oldu.

Bu kısa, yoğun roman pek çok şeyi araştırıyor: yasanın kırılganlığı (1943'e kadar Brezilya'da çalışma düzenlemeleri neredeyse hiç yoktu), yolsuzluk, hayır kurumlarının başarısızlıkları (gerekli hükümet yatırımının yerine) ve ırksal önyargı.

Rachel de Queiroz kariyerinin başından beri övgüler aldı ve basına yazarak geçimini sağladı. Aslında, Conceição karakterinin özlemleri muhtemelen kendisininkine benziyordu. Sonraki yıllarda, daha fazla kitap yazdı ve Brezilya Edebiyat Akademisi'ne giren ilk kadın oldu, ancak biraz unutulmuştu. Cinsiyet de Queiroz'un José Lins do Rego ve Graciliano Ramos gibi diğer bölgecilere arka koltukta oturmasında rol oynamış olsa da (okurken, Onbeş , kitabın bir adam tarafından yazıldığını düşündü, kapaktaki isme rağmen), onun siyasi eğilimleri, eserinin azalan değerlendirmesinden daha fazla sorumlu. İlk başta bir komünistti, daha sonra 1964'te João Goulart hükümetini gasp eden askeri darbenin açık bir destekçisi oldu; bu hareket, 1985'e kadar takip eden diktatörlük rejimine neredeyse tamamen karşı çıkan bir entelektüel sınıf tarafından asla tamamen affedilmedi.

İngilizce olarak okuyabilirsiniz. Çorak Yaşamlar Graciliano Ramos, çev. Ralph Edward Dimmick (Texas Press, 1971 Üniversitesi)

* * * *

Fedai João Antonio (1975)

Askeri darbe geldiğinde, Brezilya, kısmen yukarıda bahsedilen sorunlardan dolayı (devredilen hükümet, örneğin bir tarım reformu planı çizerek ele almaya başladı) kırsal bir ülkeden kentsel bir ülkeye geçmeye başlamıştı. Diktatörlük rejiminin bunlarla yüzleşmeye karar verme şekli oldukça farklıydı, altyapı alanlarına yatırım yapılan yabancı sermaye tarafından beslenen ve eşitsizliği azaltmaya hiçbir ölçüde katkıda bulunmayan ekonomik bir kazanç olan 'Brezilya Mucizesi' olarak adlandırılacak olan şeyi itiyor.

Bütün ülke hükümetin teknokratlarının 'kek paylaşılmadan önce hamurun yükselmesini beklemenin' gerekli olduğunu doğruladığını duyarken, kent merkezlerinde ve dış mahallelerinde yaşayan Afrikalı-Brezilyalılar, göçmenler, marjinalleşmiş birçok insan, unutuldu.

São Paulo'nun periferik bir bölgesinde doğan João Antônio, memleketinden ayrıldı ve edebi ilk çıkışının yayınlanmasından birkaç yıl sonra Rio'ya taşındı. Acı biber, Hindi ve Bacanaço (1963). Orada, daha fazla yazmaya ve ' cüce basın 'Veya' cüce basın ': 1960'larda ve 70'lerde gelişen ve rejime ve sansürüne direnen küçük gazeteler ve dergiler.

João Antônio, mümkün olduğunda adından bahsettiği ve kitaplarını hafızasına adadığı Lima Barreto gibi toplumun dış mahallelerinde yaşayanlar hakkında yazarın yeteneğinin gözden kaçtığını ilan ederek yazmayı seçti. Lima Barreto gibi o da bir gazeteciydi ve kurgusu, sokaklarda tanıştığı gerçek karakterlerle yakın temasına dayanıyordu.

İkinci kitabı, Fedai başlık 'fedai' anlamına geliyor - üçü Rio'da ve sonuncusu São Paulo'da geçen dört hikayesi var. Bu, João Antônio’nun adını “yeraltı dünyası tercümanı” olarak doğrulayan bir başarıydı. Sokakların diliyle ve bize görünmez ama yan yana yürüyenlerin bakış açısından yazdı - çünkü 'sokaklar en iyi bildiği şey insanları nasıl karıştıracağımızdır' diye yazıyor. onun hikayeleri Üç Takoz - 1960 Noel'i ('Üç kız kardeş - Noel, 1960').

İngilizce olarak okuyabilirsiniz. Yıldızın Saati , Clarice Lispector, çev. Benjamin Moser (Yeni Yönler, 2011)

dünya restoranında pencereler 9/11

* * * *

Bana geri döneceksin Bernardo Kucinski (2014)

Bernardo Kucinski (São Paulo, 1937) Brezilya'nın diktatörlüğüyle ilgili kişisel bir hikaye içeriyor: kız kardeşi rejim tarafından 'ortadan kayboldu'. Dolambaçlı sözlü naiplik, bu insanların, 'desaparecidos' un diktatörlüğün elinden kaybolduğunu ve çoğu durumda asla bulunamadıklarını gösteriyor.

Mesleki hayatını gazeteciliğe adayan Kucinski, bu deneyimden yola çıkarak, KİME (2011). Başlığı Kafka’nın çıldırtıcı bürokrasi kitaplarını çağrıştıran roman, babasının Ana Rosa’yı arayışının deneyimini yeniden ele alıyor. Kitap, Brezilya'nın en önemli edebiyat ödülleri için finale kaldı.

Bana geri döneceksin ('Bana geri dönüyorsun'), hayatları diktatörlük tarafından farklı seviyelerde lekelenmiş bir karakter galerisi gibidir. Kısa öykülerinde Kucinski, yazılarını daha fazla kontrol etmiş görünüyor. Gerçekler yeniden anlatılsa bile Bana geri döneceksin deneyimine daha yakın, trajik hikayeden daha uzak görünüyorlar KİME Bazen 'edebi görünme' çabası fark edilebilir.

Bu ikinci kitap bir sayfa çevirici ve sonunda diktatörlüğün karanlık kavrayışı altında yaşamanın nasıl bir şey olduğunu anlıyorsunuz. Tekrarlanmaması ve unutulmaması gereken bir deneyimi anlatır. Okuması, Dilma Rousseff’in yeniden seçilmesinden memnun olmayan, hükümetine karşı askeri bir müdahale talep ederek sokaklarda yürüyenlere tavsiye edilmelidir - Brezilya'da demokrasinin yeniden kurulduğu 1985 yılından sonra doğan gençleri içeren bir grup.

İngilizce olarak okuyabilirsiniz. KİME , Bernardo Kucinski, çev. Sue Branford (Latin Amerika Bürosu, 2015)

* * * *

Şehvet Fernando Bonassi (2015) tarafından

Fernando Bonassi (São Paulo, 1962) bu listedeki gazetecilikte çalışmamış tek yazardır. Sinema okudu ve senaryo yazarı olarak sağlam bir kariyere sahip, yetişkin ve çocuk kitapları yazarı. Yetişkin romanları çoğunlukla şehrin gerçekliğini işliyor. Hepimizin içimizde taşıdığı ölçülü şiddet, anlatılarının tematik bir işareti olarak kabul edilir.

İçinde Şehvet (“Şehvet”), uzun zamandır ilk romanı olan Bonassi, tüketim malları aracılığıyla toplumsal yükselişi başaran birçok ailenin kurgusal bir modeli olan işçi sınıfı bir erkeğin ve ailesinin hayatına odaklanıyor. Bu yeni elde edilen gücün maksimalist sembolü, kahramanın oldukça mütevazı evinde bir yüzme havuzu inşa etme kararıdır, yeni edinilen kredi kültüründen faydalanacakları hedefleyen planlı bir mahallede ortak bir konut.

Kiliseler, bir zamanlar sinema salonlarına, karısının teşhis edilmemiş depresyonuna, disiplinsiz oğlunun zihnindeki belirsiz dünya, erkeğin içinde taşıdığı ve seks yoluyla kaçmaya çalıştığı öfke - her şey. Bu romanda, tüm karakterlerini farklı şekillerde rahatsız eden bakış açılarının eksikliğiyle ilişkili bir endişe atmosferi yaratır.

Bu gergin roman, Bonassi'nin becerilerinin güzel bir örneğidir ve aynı zamanda, Luiz Inácio Lula da'nın sekiz yıllık döneminden türetilen bir terim olan “lulismo” nun anlık sonuçlarını eleştirel bir şekilde tasvir eden muhtemelen ilk kurgunun ilk parçasıdır. Silva, Dilma Rousseff'in başkanlıkta ilk (ve belki de sadece) beş yıl geçirmesine yol açtı.

İngilizce olarak okuyabilirsiniz. Çok At Vardı , Yazan Luiz Ruffato, çev. Anthony Doyle (AmazonCrossing, 2014)