Emily Dickinson 1886'da ölmeden önce, kız kardeşi Lavinia, Emily'nin kağıtlarını yakacağına söz verdi. Fakat kız kardeşinin yazdığı yaklaşık 1.800 şiirden oluşan bir önbellek keşfettiğinde, Lavinia bunun yerine bu eşsiz şiiri dünyaya getirmeye yardımcı olabilecek birini bulmaya çalıştı. Bu kişinin Mabel Loomis Todd olduğu ortaya çıktı.

Bir Amherst Koleji profesörünün güzel, genç ve enerjik eşi Todd'un kendi edebi tutkuları vardı. Ayrıca Emily ve Lavinia’nın ağabeyi Austin ile yoğun ve tutkulu bir evlilik dışı ilişki de dahil olmak üzere, Dickinson ailesinin üyeleriyle tuhaf bir şekilde iç içe geçmişti. Lavinia (Vinnie olarak da bilinir), Mabel'in Emily'nin şiirini yayına hazırlama görevini üstlenmeye istekli olacağını hissetti. O haklı.

Ancak Lavinia'nın farkına varmadığı şey, şiirleri 19. yüzyılın sonlarında yayınlanmaya değer olarak görülebilecek bir biçime sokmak için gereken çalışmanın kapsamıydı. Gelecek kitabımdan bu alıntılar, Emily'den Sonra: İki Olağanüstü Kadın ve Amerika'nın En Büyük Şairinin Mirası , Mabel'in üstlendiği karmaşık süreci tasvir edin. Zorlu çalışması, Dickinson şiirinin üç cildinin yayınlanmasına yol açtı, ancak aynı zamanda istenmeyen sonuçlara da yol açtı - topluluğu sarsan skandallı bir dava, otuz yıl boyunca 600'den fazla orijinal Dickinson şiirinin tutulması ve nihayetinde Dickinson'ın bölünmesi gibi. Harvard Üniversitesi ve Amherst Koleji arasındaki el yazmaları. Bu aynı zamanda, Mabel’in annesinin işini üstlenen başarılı kızı Millicent Todd Bingham’ın kariyer yolunu yükseltmeye ve Mabel ile Millicent arasındaki derin gerilimi şiddetlendirmeye de yol açtı.

tüm zamanların en çok satan şairleri

Ve Dickinson’ın şiirinin ilk cildinin yayınlanmasından bu yana geçen 128 yıl içinde, yaptıkları editoryal seçimler konusunda önemli tartışmalara neden oldu.

Bugün bu tartışmalar devam ediyor. Dickinson'ın orijinal el yazmalarına ve Todd'un bunlarla ilgili orijinal kopyalarına baktığımızda, Todd ve Albay Thomas Wentworth Higginson'un (ünlü kölelik karşıtı, İç Savaş kahramanı ve 19. yüzyıl edebiyat savunucusu, editörlüğünde kendisine katılmaya ikna ettiği) yollarını açıkça görebiliriz. 1890 ve 1891'de yayınlanan ilk iki şiir kitabı için proje) kelimeleri değiştirdi, büyük harf ve noktalama işaretlerini değiştirdi ve belki de en tartışmalı olanı, orijinalinde hiçbiri içermeyen şiirlere başlık verdi. Yine de, Mabel Loomis Todd ve daha sonra Millicent Todd Bingham'ın çalışmaları olmasaydı, dünyanın Emily Dickinson'ın şiirini asla bilemeyeceği açıktır.

Dickinson’ın şiirin daha sonra 'Yasak Meyve' adını alacak olan el yazısı versiyonu. Amherst College Collection'ın izniyle. Mabel Loomis Todd’un ilk kez 1896'da yayınlanan bir şiir olan “Yasak Meyve” nin transkripsiyonu. Todd bazen Dickinson'ın önerdiğinden farklı kelimeler kullandı, noktalama işaretlerini değiştirdi ve orijinalinde olmayan şiirlere başlıklar verdi. Amherst College Collection'ın izniyle.

Mabel şiir kutusunu ilk aldığında şunu hatırladı: “Manzara dehşet vericiydi. Emily, şimdiye kadar gördüğüm en tuhaf eliyle yazdı ve yansıttığı herhangi bir şeyden emin olmadan önce en içteki bilincime kesinlikle dahil etmem gerekiyordu. ' Mabel ayrıca Emily'nin bir şiirin belirli bir noktasında kullanmayı düşündüğü 'altı veya sekiz' farklı kelimeyi 'kenar boşluklarından geçecek' ek seçeneklerle yazdığı için yaşadığı zorluklara da dikkat çekti. 1930'larında Harper’s Magazine Mabel makalesinde, “'Kopyalanmış şiirler'de, sonunda değiştirilebilecek bir kelimenin yanına yazılan ve sayfanın altındaki olası birçok kelimeye atıfta bulunan küçük haçların hepsi tam olarak aynıdır, böylece yalnızca en sempatik ve yazarla bir arada, her kelimenin nereye ait olduğunu belirleyebilirdi. '

Mabel, Vinnie’nin ilk editör seçimi olmayabilir, ancak onun ilham verici bir editör olduğu ortaya çıktı. Mabel şiirler üzerinde özenle ve metodik olarak çalıştı, bazen her gün saatlerce onları deşifre etmek, yorumlamak ve yazıya dökmek için çalıştı. David'i ve hatta yedi yaşındaki Millicent'i yardım için hizmete çağırdı. (Millicent geriye dönüp baktığında, 'Emily’nin el yazısının kaprislerine giriş hatırlayabildiğim en eski ayinlerden biridir.' Diye düşündü.) Her şiirin farklı versiyonlarını zahmetli bir şekilde kopyaladıktan sonra, Mabel bunları yeni ödünç aldığı Hammond daktilosuna yazardı. Makineyle daha rahat hissettiğinde, Mabel bazen şiirleri el ile kopyalamadan yazardı.

Mabel Loomis Todd’un 'Daily Bliss' transkripsiyonu. Şiir ilk kez 1896'da basıldı. Amherst Koleji Koleksiyonu'nun izniyle.

Stephen Miller yahudi mi

Mabel, Albay Higginson'la bir görüşme ayarladı ve ona çok sayıda kopyalanmış şiir göstermeye kararlıydı. Yanında 'çok kilo' olan 'muazzam dosya' yı getirdi.

Mabel 1890'da şöyle yazdı: “Bir cildin tavsiye edilebilir olduğunu düşünmedi”. “Biçim olarak kaba davrandılar ve halk, bu kadar kaba ve mistik giysili ince fikirleri bile kabul etmeyecekti - açıklamak çok zor.” Ancak şiirlerin değeri ve Higginson'u projeyi imzalamaya ikna etmeye kararlı olan Mabel, 'onu benim favorilerimden neredeyse bir düzine okudu - ve çok şaşırdı - bu kadar çok şiirsel formda olduğu hakkında hiçbir fikri olmadığını söyledi.' Emily'nin 'tuhaf kadansları' Mabel bunları yüksek sesle okuduğunda canlandı.

Higginson, Mabel'e şiirleri kendi yargısına göre düzenlenmiş üç gruba (A, B ve C) ayırıp sınıflandırmayacağını sordu ('sadece en orijinal düşünceler değil, aynı zamanda en iyi biçimde ifade edilenler'), 'Çarpıcı fikirleri olan, ancak kamu için değiştirilmeden kullanılamayacak kadar çok yapı tuhaflığı olan' ikinci bir şiir grubu ve 'kamusal kullanım için çok belirsiz veya çok düzensiz olduğunu düşündüğü, ancak parlak ve müstehcen' üçüncü bir grup . ' Higginson, bunu yaparsa, kış aylarında kategorize edilmiş şiirlere daha dikkatli bakacağını söyledi. Mabel çok heyecanlanmıştı, ancak yıllar sonra uzaktan bakıldığında, Higginson'ın başlangıçta güvenini yitirmediğine inandığını belirtti: 'Bana müthiş görevimi gösterdi ve ben tek başıma başladım.'

Higginson projeye yardımcı olmayı kabul ettikten sonra, Mabel diğer şiirleri sınıflandırmak için çabalarını hızlandırdı. Hızlı bir şekilde çalıştı ve 18 Kasım'da Higginson'a seçimlerini gönderdi. Bir hafta sonra cevap verdi, 'Size şiirlerden ne kadar zevk aldığımı söyleyemem. Benim için nefesimi kesen ve daha önce gördüklerimin çoğunun ötesinde bir biçime sahip olan birçok yeni var. . . . Kullanılabilirliklerine olan güvenim büyük ölçüde arttı ve bu kadar çok olduğu için şanslıyım çünkü hepsini yazdırmak kesinlikle imkansız ve bu, dikkatli seçim için yolu açık bırakıyor. ' Mabel'in ilk kategorisinde seçtiği şiirlerden bazılarının diğerlerinden daha fazla yayınlanmaya değer olduğunu öne sürdü. Dahası, şiirlerin alt kümesini tematik olarak düzenlediğini öne sürdü: yaşamla ilgili olanlar, doğa ile ilgili olanlar ve zaman, ölüm ve sonsuzluk hakkında olanlar.

Dickinson’ın 'Kitap Gibi Fırkateyn Yok' el yazması. Amherst College Collection'ın izniyle. 'Kitap Gibi Fırkateyn Yok' için marjinal bir zarf notu. Amherst College Collection'ın izniyle. Mabel Loomis Todd’un 'Kitap Gibi Fırkateyn Yok' transkripsiyonu. Amherst College Collection'ın izniyle.

harika bir hayat fotoğrafları

Emily editörlerine sık sık anahtar kelime seçimi bırakarak büyük bir sorumluluk yüklüyordu. Zira, düşüncelerini kendi zevkleriyle renklendirmeleri için onlara yetki verdi. Sıklıkla bir seçim yapma zorunluluğu olan bu kişiler, daha ileri gitmeye, bir kelimeyi kendi tercihlerine uyacak şekilde değiştirmeye cazip gelebilirler - tehlikeli bir hareket, çünkü düşünce zamansızken tadı değişebilir, ”diye yazdı Bingham. Ataların Brokarları . Millicent ayrıca, annesi Emily'nin kelime seçimini değiştirdiğinde bile, bunların kolayca alınmayan kararlar olduğunu açıkça belirtti. Millicent'e göre annesi, Higginson’ın neyin kabul edilebilir olabileceği konusundaki görüşünden ödün verirken Emily’nin şiirsel niyetini baltalayabileceğinin farkındaydı.

Kelimeleri değiştirmenin yanı sıra, Mabel ve Higginson başka metinsel değişiklikler de yaptı. Diğer şeylerin yanı sıra, bazen satırları kafiye yapmak ve daha tipik bir a-b-c-b kafiye modeline uymak için kelimeleri değiştirdiler.

Ayrıca, Millicent'in 'dilbilgisel değişkenler' veya 'Emily’nin dilbilgisel sorumsuzluğu' olarak nitelendirdiği şeyleri de değiştirdiler - buna bazı şiirlerde 'o' ile 'o' ve 'onun' yerine 'o' kelimesini değiştirdiler. Daha yeni birkaç bilim insanı, Emily’nin dilbilgisinin yazılı kullanımdan ziyade günün sözlü kullanımını yansıttığını öne sürdü, ancak bu kesin değil. Diğerleri, Emily'nin zamir kullanımının kasıtlı olabileceğini ve 'onu' 'ondan' ziyade 'onu' şehvetli imgelemle bağlamadaki müstehcenliğinin, Mabel ve Higginson'ın şiirleri potansiyel okuyucular için daha kabul edilebilir hale getirmek için kasıtlı olarak değiştirmeye çalıştıkları bir şey olduğunu varsayıyor.

*

Mabel’in ve Higginson’un kararlarından çok azı, başlangıçta isim taşımayan şiirlere başlık koyma kararından daha fazla öfke yarattı. Emily kendisi, yaklaşık bin sekiz yüz şiir olduğu kanıtlananların yalnızca birkaçına başlık verdi. Bilim insanı John Mulvihill, Emily'nin şiirlerinin büyük çoğunluğunu hem yayınlamadığı için hem de bu sözleşmeye boyun eğmek zorunda kalmadığı için ve ayrıca şiirleri başlıklandırma özel bir görüntü veya yoruma okuyucunun dikkatini çekme eğiliminde olduğu için isimsiz bıraktığını öne sürüyor. . 'Başlıksız bırakıldığında, bir şiirin daha basit bir şekilde olabileceği veya göründüğü söylenebilir.'

Scottie Fitzgerald nasıl öldü

Mabel'in şiirlere başlık koyma konusunda çekinceleri vardı. 1890'da Higginson'ın şiirlere başlık koymak isterken, “Onlara isim vereceğime kendime inanmıyorum; ve Bay Higginson'a çok hayran olmama rağmen, pek çok ünvanının iyi olduğunu düşünmüyorum. ' Mabel, Higginson'ın başlıklarıyla sık sık yersiz olduğunu ve 'Geçen gün bir dünyayı kaybettim, / Kimse buldu mu?' İle başlayan şiir için 'Kayıp Bir Dünya' gibi bir başlığın olduğunu düşünüyordu. Emily'nin düşüncesini tamamen yanlış yansıtıyordu.

Emily'nin şiirinin tanımlanmasına yönelik çağdaş uygulama, belirli bir başlık kullanmak yerine 1950'lerde Johnson tarafından tasarlanan sayısal sistemi ve şiirin ilk satırını kullanmak veya Franklin'in 1990'ların sonlarında oluşturduğu sayısal sistemi kronolojik olarak düzenlenmiş olarak kullanmaktır. şiirleri tarihlendirmenin daha yeni yöntemlerini kullanan tam şiirlerin üç ciltlik baskısı. Bu, Mabel'in muhtemelen benimseyeceği bir karar. Ancak Mabel, diğer editoryal kararlarda olduğu gibi, şiirin başlığı konusunda Higginson'a teslim oldu. Millicent'in açıkladığı gibi, “Annem, Albay Higginson’ın şiirlerle ilgili kararını nihai olarak kabul etmeye hazırdı. Daha küçük bir figür olmasına rağmen en büyüğüyle aynı döneme sahipti ve bu yeterli oldu. ' Mabel için, sık sık kendi fikirlerini muhafaza edip kaydetmesine rağmen, yargısı kendisininkinden üstündü. Edebiyat bilimci Elizabeth Horan'ın işaret ettiği gibi, Mabel 'bir 'hanımefendi' olarak tüm ayrıcalıklarını korurken, isteyerek erkeklere saygı duyduğu için yolunu tuttu. . . . Yeni eylem yolları önerirken saldırgan görünmemeye ve başkalarının çıkarlarını hesaba katmaya dikkat etti. '

*

Şiirler , Emily Dickinson tarafından, 12 Kasım 1890'da yayınlandı. Roberts Kardeşler, 480 kopyadan oluşan bir ilk baskı yaptı. Mabel'e altı kopya gönderildi ve daha sonra Millicent'e, 'Elimizde tutmanın duygusu bir sevinçti.' Ancak, Millicent'in bu cildin yayınlanmasıyla birlikte belirttiği gibi, 'Büyük bir sükunet hepsini sarmış gibi görünüyor - fırtınanın gözü gibi baskıcı bir sessizlik.'

__________________________________

Dan uyarlandı Emily'den Sonra: İki Olağanüstü Kadın ve Amerika'nın En Büyük Şairinin Mirası .W.W.'nin izniyle kullanılmıştır. Norton & Company. Telif hakkı 2018 Julie Dobrow.